Vrouwen in nylons, is het einde

Soms vind ik het zo naar dat ik moet liegen tegen Kees. Anders zou ik mijn leven met hem een 9 geven. 
Want we hebben het fijn in onze relatie, en ook in bed.


En sinds ik wat mis bij hem wat ik een paar keer per jaar bij een ander vind voel ik me nog meer happy en voldaan. 
Het zou zijn hart breken als ik hem vertel dat ik alleen aan hem niet genoeg heb.
Hij wil zó graag de enige zijn voor mij.
Om die reden vind ik het ook griezelig om hem te vertellen dat ik BI ben.
Toen Kees mij 15 jaar geleden ten huwelijk vroeg zei ik meteen ja.
Hij is echt mijn maatje. 

In mijn pubertijd wist ik eigenlijk al dat ik op jongens en meisjes viel. 
Voor mijn omgeving heb ik daar nooit een geheim van gemaakt. Maar Kees heb ik het nooit verteld.
Fysiek trek ik meer naar vrouwen toe. Vooral vrouwen met kousen vind ik heel aantrekkelijk. Het strelen van nylonbenen kan ik mij helemaal in verliezen.
Maar relatie-technisch voel ik mij beter met een man. 
Dus toen ik Kees ontmoette was het voor mij duidelijk dat ik met hem oud  zou kunnen worden. 


Huisje, boompje beestje…
We kregen kinderen ( inmiddels beginnende pubers) dus ik had geen tijd om iets te missen. Met kinderen heb je je handen vol.
Tot op een gegeven moment mijn gevoel toch ging knagen.
Als ik een mooie vrouw op straat zag lopen met een paar geweldig sexy nylon benen begon ik altijd een beetje te flirten.  
Zo heb ik een tijdje geleden Sandra ontmoet. Een prachtige vrouw met half lang blond haar, mooie rondingen en ze draagt vaak echte nylon kousen. 
Ja, die met een gordeltje.
Helemaal betoverd was ik door haar.
Meteen met onze eerste ontmoeting hebben we uren lang gevreeën.
Wauw, wat was dat fijn. Ze hield haar kousen aan in bed. 
Weken lang heb ik lopen zweven.
Thuis heb ik niks verteld. Al merkte Kees wel dat ik heel erg veel positiviteit uit straalde. 
Hij zei tegen me dat ik licht gaf. 

Ik kon hem niet vertellen hoe dat kwam natuurlijk.
Maanden heb ik me tegen het gevoel verzet, want ik wilde niet van 2 walletjes eten. 
Dat kan niet, dat mag niet en bovendien is het niet eerlijk tegenover die lieve man van mij. 
Maar het gevoel is te sterk en dus geef ik mezelf af en toe een heel fijne middag met Sandra. 
Ik hoef haar maar een appje te sturen en ze zegt dat ik welkom ben.

Dan geniet ik voor 300%.
Haar zachte lippen, haar borsten, haar nylonkousen en dat fijne warme plekje tussen haar benen.
Na een middag helemaal los gaan heb ik weer voldoende energie om mijn gezin weer de blije moeder en vrouw te geven die ze verdienen.
Voel ik me schuldig?

In het begin wel…
Maar toch is dit de oplossing om helemaal mezelf te kunnen zijn en te genieten van het leven.

Eén antwoord op “Vrouwen in nylons, is het einde”

  1. wat een mooi en ontroerend verhaal.
    ik hoop dat je nog vele jaren gelukkig zult zijn met Kees en Sandra; het kan hartverscheurend zijn om oprecht van 2 mensen te houden, maar het leven is kort en je moet doen waar je zelf gelukkig van wordt.

Reacties zijn gesloten.